The “L” word – localisation ေဒသတြင္းအေျခအေနႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာေဆာင္ရြက္ျခင္း

Today, the Forum talks with Dr. Win Tun Kyi, the National Office Director of Karuna Mission Social Solidarity (KMSS).

PKF: Dr Win Tun Kyi, you are known as a prominent civil society voice on localisation.

I have been fortunate to participate in some international forums on localisation. KMSS is a member of Caritas International and, as a member of the CI Global Humanitarian Committee, I have followed the work of the Grand Bargain Working groups over the past two years.

PKF: What’s it like being involved at the global level?

The first thing I notice is that we hardly see any “locals” at the global level. If there are no locals in the Working Groups, how is it possible to embrace localised visions and local realities? Since the beginning, most of those involved are internationals. No matter how well-meaning they are, I notice that they simply cannot comprehend local aspirations and local ways of working.

PKF: It is two years since the Grand Bargain and C4C were signed. What progress towards localisation do you see in Myanmar?

I see the same constraints in Myanmar as I observe at the global level. For example, Myanmar was selected as a pilot country for the Report Simplification work-stream. This is a very real issue for Myanmar CSOs, yet I do not know of any local leaders or organisations who were consulted in this pilot.

Even when local experience is considered, it can be rather selective. The Grand Bargain states that Pooled Fund mechanisms may be one way to ensure increased local access to funding. Yet the work of this Group drew almost entirely on agencies experience in some African countries, and they found that Pooled Funds are not very successful. In Asia, we have many examples of successful Pooled Funds, but these were not considered.

From our experience, a few organisations are trying to realize this localisation and we appreciate their effort. Clearly localisation can be dis-advantageous to INGOs. After the DfiD reviewer met with partners of their humanitarian facility, we were interested to learn that all the feedback from INGOs was negative, while our own feedback was positive. Meanwhile, other pooled funds are being monopolized by INGOs (the largest Self-Help Group in Myanmar?) wheras this facility is genuinely increasing the funds that go to local CSOs. It is natural that the INGOs will be concerned – and annoyed.

PKF: Clearly, we will not meet the C4C funding target of 20% by May 2018. Do you know if other countries are also struggling, or is localisation slower in Myanmar?

I hear about similar problems in all countries. Localisation is an excellent vision, but global progress is very slow.

One common problem is that localisation has many risks for international agencies. Some become filters that stop information flowing from local voices to donors, or they compete with each other for leadership and pilot funding. I appreciate the risks (especially funding) for international agencies. Perhaps, if I was in their position, I would also be reluctant to participate in the process! But I am sure local organisations would be more open about the risks and seek support to develop new roles as their old ones become redundant.

PKF: The Grand Bargain and C4C are not widely known within Myanmar civil society. Is it a lack of information or interest or trust that is limiting civil society engagement?

It is mainly because the discussions and working groups and funds for localisation are all being held at such a high level. Many CSOs in Myanmar have never even heard of the Grand Bargain or its workstreams. Apart from the facility I have already mentioned, the only real international efforts we have noticed are from Christian Aid, and from a few of the national staff working for multi-donor funds like LIFT.

At the same time, I know that there would be widespread interest within Myanmar civil society. It is now time for the second wave of “People First” development, and civil society is feeling and expressing this. The localisation process could be very supportive of this change. It is up to those of us who do have information and ideas to share them widely with at the most local level we can.

*C4C and Grand Bargain have been briefly explained in the first ‘localisation’ post on PK Forum.

ယခုုတစ္ေခါက္တြင္ PK ဖိုုရမ္မွ ကရုဏာလူမႈစည္းလံုးညီညြတ္ေရးအသင္း (ျမန္မာ) ၏ဒါရိုုက္တာ ျဖစ္သည့္ ေဒါက္တာ၀င္းထြန္းၾကည္ ႏွင့္ localisation ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္းေမးျမန္းျဖစ္ပါသည္။

PKF - ဆရာ့ကိုု ေဒသတြင္းအေျခအေနႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာေဆာင္ရြက္ျခင္း (localisation) ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ ျဖစ္ စဥ္မွာျမန္မာႏုုိင္ငံအရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းကိုုယ္စားလွယ္ အျဖစ္သိၾကတယ္ေနာ္။

ကြ်န္ေတာ္က ကံေကာင္းစြာပဲ localisation နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ႏုုိင္ငံတကာေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ပါ၀င္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကရုဏာလူမႈစည္းလံုးညီညြတ္ေရးအသင္းက Caritas International (CI) ရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က CI ႏိုုင္ငံတကာလူသားျခင္းစာနာေထာက္ပံ့မႈဆိုုင္ရာေကာ္မတီရဲ႕ အဖြဲ႕၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ Grand Bargain လုုပ္ငန္းအဖြဲ႕ ေတြရဲ႕လုုပ္ကိုုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြကိုု လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက စၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။

PKF - ႏိုုင္ငံတကာမွာ ပါ၀င္ခဲ့ရတာေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အေတြ႕အႀကံဳေျပာျပပါလား?

ပထဆံုုးကြ်န္ေတာ္ျမင္မိတာကေတာ့ ႏိုုင္ငံတကာအဆင့္မွာ ေဒသခံေတြကိုုေတာ္ေတာ္ေတြ႕ရခဲပါတယ္။ လုုပ္ငန္းအဖြဲ႕ေတြမွာ ေဒသခံေတြမပါေတာ့ ေဒသအေျချပဳေမ ွ်ာ္ရည္ခ်က္ေတြ၊ လက္ေတြ႕ အေျခအေန ေတြကိုု ဘယ္လိုုထည့္သြင္းစဥ္းစားႏုုိင္မလဲ? ဒီlocalisation ျဖစ္စဥ္ အစကစၿပီး ပါ၀င္ေနတဲ့သူ အမ်ားစုုက ႏိုုင္ငံျခားသားေတြျဖစ္ေနတယ္။ သူတိုု႔အေနနဲ႕ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမြန္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႕လုုပ္ေနတာျဖစ္ပါေစ ေဒသခံေတြရဲ႕ လိုုလားခ်က္ေတြ၊ ေဒသတြင္းအလုုပ္လုုပ္တဲ့ပံုုစံေတြကိုု နားမလည္ေပးႏိုုင္ဘူးလိုု႕ ျမင္ပါတယ္။

PKF – Grand Bargain အစီအစဥ္နဲ႕ C4C ကတိက၀တ္စာခ်ဳပ္ကိုု သေဘာတူလက္မွတ္ေရး ထိုုးခဲ့တာ ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီေနာ္။အခုုအခ်ိန္ထိ ျမန္မာႏိုုင္ငံတြင္း localisation ေဆာင္ရြက္တာ တိုုးတက္မႈအေျခအေန ဘယ္လိုုျမင္ပါသလဲ?

တျခားႏိုုင္ငံေတြမွာျဖစ္သလိုုပဲ ျမန္မာႏိုုင္ငံမွာလည္း ပံုုစံတူတဲ့အတားအဆီးေတြရွိေနတယ္ လိုု႔ျမင္တယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ဆိုုရင္ ျမန္မာႏိုုင္ငံကိုု အစီရင္ခံစာရိုုးရိုုးရွင္းရွင္းေလးျပင္ဆင္ႏုုိင္ဖိုု႔၊ တင္သြင္းႏိုုင္ဖိုု႔ စတင္အစမ္းသပ္ခံႏုိင္ငံအေနနဲ႕ ေရြးခံရတယ္။ ဒါက ျမန္မာႏုုိင္ငံအရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းေတြ လက္ေတြ႕ၾကံဳရမယ့္ ကိစၥရပ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီစမ္းသပ္အဆင့္အတြက္ ဘယ္ျပည္တြင္းအဖြဲ႕အစည္း၊ဘယ္ျပည္တြင္းအဖြဲ႕အစည္း ေခါင္း ေဆာင္ကိုု ေဆြးေႏြးတိုုင္ပင္ခဲ့တယ္လုုိ႔ မၾကားရဘူး။

တကယ္လိုု႔ ေဒသတြင္းအေတြ႕အႀကံဳေတြကိုု ယူမယ္ဆိုုရင္ေတာင္ ေရြးခ်ယ္ၿပီးယူေနတာကိုု ေတြ႕ရတယ္။ Grand Bargain အစီအစဥ္အေနနဲ႕အလွဴရွင္မ်ားရဲ႕ရံပံုုေငြေတြတစ္ေနရာတည္း စုုေပါင္းစီမံခန္႔ခြဲတဲ့ပံုုစံ ယႏၱယားရွိရင္ ေဒသခံအဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႕ ရံပံုုေငြပိုုလက္လွမ္းမွီႏိုုင္ ေစမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ သိုု႔ေသာ္လည္း လုုပ္ငန္းအဖြဲ႕ေတြအေနနဲ႔ အာဖရိကက အေတြ႕အၾကံဳ ကိုုပဲလံုုး၀နီးပါးထည့္သြင္းစဥ္းစားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတိုု႔အေနနဲ႕ဒီလိုုစုုေပါင္းစီမံတဲ့စနစ္က မေအာင္ျမင္ဘူးလိုု႕႔ သတ္မွတ္က်တယ္။ အာရွႏိုုင္ငံမ်ားမွာေတာ့ ရံပံုုေငြစုုေပါင္းစီမံ တာေတြလုုပ္ခဲ့လိုု႔ ရထားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဥပမာေတြရွိၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြကိုု ထည့္သြင္းစဥ္းစားတာမရွိခဲ့ဘူး။

ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ အေတြ႔အႀကံဳအရ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕အနည္းငယ္ကေတာ့ localisation တကယ္ျဖစ္လာေအာင္ အစြမ္းကုုန္ႀကိဳးစားေနတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ကလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ localisation က ႏုုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြအတြက္ ပိုုအခက္ေတြ႕ေစႏိုုင္တာလည္း အရွင္းသား ေတြ႕ရတယ္။ DFID က အကဲျဖတ္သံုးသပ္သူေတြအေနနဲ႕သူတိုု႔ရဲ႕ လူသားျခင္းစာနာေထာက္ပံ့မႈ ရံပံုုေငြစီမံခန္႕ခြဲတဲ့အဖြဲ႕ရဲ႕ မိတ္ဖက္ေတြ အားလံုုးနဲ႔ေတြ႕ၿပီးတဲ့အခါမွာ ထြက္လာတဲ့အေျဖက စိတ္၀င္စားစရာပဲ INGOs အားလံုုးဆီက သံုုးသပ္ခ်က္ေတြက အႏႈတ္ သေဘာေဆာင္ေနတာေတြ႕ရၿပီး ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ သံုုးသပ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အျပဳသေဘာေဆာင္ ေနျပန္တယ္။ တကယ္ေတာ့ တျခားႏိုုင္ငံတကာစုုေပါင္းရံပံုေငြေတြကိုု ႏိုုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြက (ျမန္မာႏိုုင္ငံမွာရွိတဲ့ အႀကီးဆံုုး ကိုုယ့္အားကိုုယ္ကိုုးအဖြဲ႕ေတြလိုု႔ ဆိုုႏိုုင္မလား) အဓိကခ်ဳပ္ကိုုင္ထားေနခ်ိန္မွာ ဒီအဖြဲ႕ကေတာ့ တကယ့္ကိုု ျပည္တြင္းအဖြဲ႕အစည္းေတြဆီသြားတဲ့ ရံပံုုေငြတိုုးလာေအာင္ လုုပ္ေပးေနတယ္လိုု႕ျမင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႕ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ၿပီး ပူပန္မႈရွိတာေတာ့မဆန္း ဘူးေပါ့။

PKF - အခုုအတိုုင္းဆိုု C4Cရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ရံပံုုေငြ ၂၀ရာခိုုင္ႏႈန္း*က ေမ ၂၀၁၈မွာ မေရာက္ခဲ့ဘူးေပါ့။ တျခားႏုုိင္ငံေတြေရာ ဒီလိုုပဲ ရုုန္းကန္ရသလား ဒါမွမဟုုတ္ ျမန္မာႏုုိင္ငံကိုု က ပိုုေႏွးေကြးေနတာလား? (*လူသားခ်င္းစာနာမႈဆိုင္ရာရံပံုေငြမ်ား၏ အနည္းဆံုး၂၀ရာခိုင္ ႏႈန္းကို ျပည္တြင္း အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားထံ လႊဲေပးျခင္း)

တျခားႏုုိင္ငံေတြမွာလည္း ဒီလိုုျပသာနာေတြရွိတာၾကားမိတယ္။ Localisation က တကယ္ေတာ့ အရမ္း ေကာင္းတဲ့ ေမ ွ်ာ္ရည္ခ်က္တစ္ရပ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ တကမၻာလံုုးအတိုုင္းအတာနဲ႕ တိုုးတက္မႈ ႏႈန္းၾကည့္ရင္ အရမ္းေႏွးတယ္။

ျဖစ္တတ္တဲ့ ျပသာနာတစ္ခုုက localisation က ႏိုုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြအတြက္ မလိုုလား အပ္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ႏိုုင္ေျခေတြရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေဒသခံအသံေတြကိုု အလွဴရွင္ေတြမေရာက္ခင္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ စစ္ခ်တဲ့ ၾကားခံတစ္ခုုလိုုျဖစ္လာတယ္။ ဒါမွမဟုုတ္ သူတိုု႔က ဦးေဆာင္မႈေနရာေတြ၊ ရံပံုုေငြေတြရဖိုု႕ အတြက္ ေဒသခံ အဖြဲ႕ေတြနဲ႕ၿပိဳင္တယ္။ ႏိုုင္ငံတကာအဖြဲ႕ေတြ အတြက္ (အထူးသျဖင့္ ရံပံုုေငြပိုုင္းဆိုုင္ရာ) အႏၱရာယ္ရွိတာကိုု ကြ်န္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ သူတိုု႔ေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ဆိုုလည္း ဒီျဖစ္စဥ္မွာ ပါ၀င္ဖိုု႕တြန္႕ဆုုတ္တာျဖစ္မွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ေသခ်ာေျပာႏိုုင္ တာေတာ့ ျပည္တြင္းအဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း ဒီလိုု မလိုုလားအပ္တဲ့ျဖစ္ႏုုိင္ေခ်ေတြအတြက္ ေဆြးေႏြးဖုုိ႕ လမ္းဖြင့္ထားမွာဘဲ။ အရင္တုုန္းက ပံုုစံ အခန္း က႑ေတြက မလိုုေတာ့ဘူးဆိုုေတာ့ က႑အသစ္ေတြေဖာ္ထုုတ္ ဖိုု႔ ပံ့ပိုုးမႈ ပံုုစံတစ္မ်ိဳး နဲ႕သြားႏုုိင္တာပဲ။

PKF – Grand Bargain အစီအစဥ္နဲ႕ C4C တိုု႔ကိုု ျမန္မာႏိုုင္ငံအရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းေတြၾကား သိပ္မသိ က်ဘူးလိုု႕ျမင္တယ္။ ဒါက အခ်က္အလက္မရွိလိုု႕လား? ဒါမွမဟုုတ္ စိတ္၀င္စားမႈ သိုု႔မဟုုတ္ ယံုုၾကည္မႈမရွိလိုု႔အခုုလိုု အရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းေတြပါ၀င္မႈ ကန္႔သတ္ေနရတာလား?

ဒါေတြက အဓိကဘာေၾကာင့္လဲဆိုုေတာ့ localisationနဲ႕ပတ္သကျ္ပီး ေဆြးေႏြးမႈေတြ၊ လုုပ္ငန္းအဖြဲ႕ေတြ၊ ရံပံုုေငြေတြက အထက္မွာပဲရွိေနတယ္။ ျမန္မာႏိုုင္ငံထဲက အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက Grand Bargain ဒါမွမဟုုတ္ သူ႔ေအာက္မွာပါတဲ့ က႑ေတြအေၾကာင္း တခါမွမၾကားဖူးက်ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ခုုနကေျပာခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အစည္း ကလြဲရင္ ႏိုုင္ငံတကာ အသိုုင္းအ၀ိုုင္းက တကယ္ကိုု ထဲထဲ၀င္၀င္ႀကိဳးပမ္းက်တာဆိုုလိုု႔ Christian Aid နဲ႕ ႏိုုင္ငံတကာပူးေပါင္းရံပံုုေငြအဖြဲ႕ျဖစ္တဲ့ LIFT က ျပည္တြင္း ၀န္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ပဲေတြ႕ေသးတယ္။

တခ်ိန္ထဲမွာပဲ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းေတြက စိတ္၀င္စားမႈပိုုမ်ားလာႏိုုင္မယ္လိုု႔ထင္တယ္။ အခုုအခ်ိန္က ‘လူထုုပထမ’ ဆိုုတဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလမ္းေၾကာင္း ဒုုတိယလိႈင္းအတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ ဒါကိုု အရပ္ဘက္အဖြဲ႕ အစည္းေတြကလည္း ခံစားၿပီး ထုုတ္ေဖာ္ျပသေနက်တယ္လိုု႔ျမင္တယ္။ Localisation ျဖစ္စဥ္က ဒီအေျပာင္းအလဲကိုု အေထာက္အပံ့အရမ္းေပးနိုုင္တယ္။ အဓိကကေတာ့ ဒါနဲ႕ဆိုုင္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ၊ စဥ္းစားခ်က္ေတြ လက္လွမ္းမွီေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ အေနနဲ႕ကိုုယ့္ႏိုုင္ငံ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္ေရာက္ေအာင္ မ ွ်ေ၀ေပး ဖိုု႕တာ၀န္ရွိတယ္လိုု႕ ျမင္ပါတယ္။

*C4C ႏွင့္ Grand Bargain အေၾကာင္းမ်ားကိုု PK ဖုုိရမ္မွ localisation ပထမေဆာင္းပါးေအာက္တြင္အတိုုခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါသည္။